Hoi,
zullen we even kennismaken?
Na ruim 10 jaar gewerkt te hebben als juf in het basisonderwijs voelde ik me leeg, geleefd en in alles tegen gehouden om les te geven op een manier waar ik achterstond. Ik vond werken met kinderen geweldig! Maar er was geen ruimte binnen het lesprogramma voor spontane acties waarbij ik kon ingaan op de behoeften en interesses van de kinderen. Uiteindelijk draaide toch alles er om dat de methodes netjes afgewerkt werden en dat de kinderen een zo hoog mogelijke score haalden.... Dat voelde absoluut niet goed meer! Daarom besloot ik te stoppen met mijn baan als juf.
Ik werkte nog een tijd bij verschillende gemeentes waarbij natuurlessen maakte, verzorgde en gaf aan kinderen tussen de 4 en 16 jaar. Super leuk! Maar ook die prachtige baan veranderde langzaam in bureaubaan.
Niets voor mij!
We kregen ons eerste kindje en ik besloot om lekker thuis te blijven bij haar. Dat was tegen het advies in van veel mensen om me heen, maar voor mij voelde het helemaal kloppend. Toen ons tweede kindje geboren werd was het voor mij al kraakhelder. Ik ging niet meer buiten de deur werken.
Toen het tijd was om voor onze dochter een basisschool te zoeken, wist ik dat ik haar niet naar een school wilde brengen. Ik wilde haar niet naar een omgeving brengen waar er geen ruimte zou zijn voor haar als individu. Daarom besloten mijn man en ik het anders te gaan doen. Onze kinderen zou ik zelf thuisonderwijs gaan geven. Want… hoe moeilijk kon dat zijn als ex-schooljuf….
“Nee! Ik doe het op mijn manier!”
Ik bakte koekjes in de vorm van letters, ik bedacht beweeg-spelletjes waarin wat rekensommetjes verstopt zaten, ik kocht toch maar een lesmethode voor wereldoriëntatie, ik deed zoekspelletjes in de natuur, ik hing een alfabet op en wees voorwerpen aan die met dezelfde letter begonnen, ik zong liedjes …
Ik bedacht allerlei activiteiten om mijn dochter iets te leren wat andere kinderen ook op school kregen, maar het enige wat mijn dochter ieder keer zei wanneer ik haar iets wilde leren was “Nee! Ik doe het op mijn manier!”
Daar stond ik dan. Ik had ruim 10 jaar voor de klas gestaan als juf en met al die kennis als leerkracht en al mijn creatieve ideeën lukte het me niet om mijn dochter iets te leren waarvan ik dacht dat dat belangrijk was… Waarom wilde ze niets van me leren?
Achteraf ben ik mega dankbaar dat mijn dochter zo duidelijk verwoorde wat ze wel en niet wilde. Hierdoor werd ik uitgenodigd om verder te zoeken naar wat wél werkte.
Ik ontdekte dat de methodes waar ik altijd mee gewerkt had totaal niet aansloten bij de interesses en behoeften van (mijn) kinderen. Ik leerde steeds beter begrijpen waar mijn eigen onzekerheden en frustraties rondom leren, opvoeden en onderwijzen vandaan kwamen en hoe ik daar mee om kon gaan. En ik kon steeds meer zien hoe mijn dochter vanzelf leerde als ik haar begeleidde binnen haar interesses in plaats van dat ik haar vertelde wat ze moest doen.
Ondertussen hebben mijn kinderen leren lezen, rekenen, schrijven en nog zoveel meer op een manier die écht bij hun past. Zonder methodes en zonder lesboekjes. Maar gewoon door te spelen, te ontdekken en doordat ze vanuit nieuwsgierigheid zelf van alles wilden leren. Ze weten nu heel goed waar hun interesses liggen en leren iedere dag. Ieder op hun eigen manier.
En ik? Ik leerde omgaan met alle uitdagingen die horen bij het onderwijzen van je kinderen (zonder gebruik te maken van lesmethodes). Ik groeide van een moeder die onzeker en zoekende was naar de moeder die ik nu ben.
Ik doe iedere dag waar ik blij van word. Ik heb een prachtige relatie met mijn kinderen en ik heb alle vertrouwen in mezelf en in de toekomst van mijn kinderen. Ik voel me enorm gelukkig.
Ik stapte niet alleen uit het schoolsysteem, maar maakte me ook los van vele andere verwachtingen en zekerheden die er zijn in onze maatschappij. Mijn man en ik startten allebei onze eigen onderneming. We verkochten ons huis. En nu reizen we met onze kinderen door Europa.
Vrijheid en vertrouwen is wat ik nu iedere dag leef.
Wil je me nog beter leren kennen?
1
Ik vind kinderen de leukste wezens op aarde! Mijn ogen gaan iedere keer stralen als ik hoor en zie hoe puur en eerlijk ze zijn. Zij zien het leven vol mogelijkheden en maken alles extreem simpel. Heerlijk! Die houding pas ik ook graag toe in mijn leven.
Ervaar ik iets wat ik uitdagend vind? Dan hak ik iedere uitdaging in stukjes en maak er hapklare brokken van. Zo wordt alles een stuk overzichtelijker en veel gemakkelijker om met kleine stapjes op de plaats van bestemming te komen.
Dit zal je ook merken als je met mij werkt. Geen grote en onhaalbare doelen, maar kleine, toepasbare stappen op weg naar jouw magisch mooie unschoolreis.
2
Ik ben gek op spelletjes spelen. Kan ik je te slim af zijn? Dan heb ik de grootste lol. Verlies ik? Dan heb ik ook een big smile. Gewoon samen lol hebben en het leven niet te serieus nemen. En lukt het even niet? Ga dan terug naar START en probeer het opnieuw ;-).
Deze houding heb ik ook in het contact met mijn kinderen en met de mensen om me heen. Het leven is een spelletje. Je kan iedere dag leren en morgen krijg je altijd weer een nieuwe kans.
3
Ik geloof dat we allemaal als spirituele wezens hier op aarde in ons menselijke jasje ervaringen opdoen. Ik ben dan ook groot voorstander van werken met energie, innerlijk kindwerk en de Wet van aantrekkingskracht. Maar ik ben ook heel erg met de voetjes op de grond.
Aan de ene kant kijk ik waarom iets me raakt of waarom iets als een uitdaging voelt voor mij. Aan de andere kant onderzoek ik wat ik praktisch kan doen. En welke tool mij kan helpen om weer in flow te raken. Dus spiritueel en praktisch is voor mij de gouden combi.
Unschoolen is leuk en daarnaast ook een prachtige groeikans voor je kind(eren) en voor jou.
Als ik iets heb geleerd is het wel dat mijn kinderen in vrijheid opvoeden en onderwijzen super leuk én leerzaam is! Ik zie mijn kinderen ieder dag groeien en zich ontwikkelen én ik leer er zelf ook enorm veel van.
Ik leer van alles over onderwerpen waar ik anders nooit mee bezig geweest zou zijn. Ik bedoel….ik heb al verschillende baby-vogels opgevangen, gevoed en weer laten uitvliegen. Ik zing veel samen met onze kinderen, omdat onze zoon graag gitaar speelt. En ondertussen leren we nu ook Portugees, omdat we geëmigreerd zijn. Dat had ik anders nooit meegemaakt. Hoe leuk is dat!
Daarnaast leer ik ook enorm veel over mezelf. Bijvoorbeeld over waarom ik me soms gefrustreerd of onzeker voel (in mijn rol als moeder, maar ook in de rol van dochter, zus, vriendin of buurvrouw). Als ik dat aankijk en transformeer voel ik me daarna lichter, blijer en ben ik een stuk leukere moeder en vrouw! En dat maakt het hele unschoolen zoveel makkelijker en magischer.
Als ik alles nog eens opnieuw mocht doen … dan zou ik weer kiezen om mijn kinderen op te voeden en te onderwijzen zonder lesmethodes. Het is groei voor iedereen!
Nog wat geheime informatie over mij ;-)
1
Ik kan niet van de chocola afblijven. Ik probeer het echt hoor. Maar als ik een reep chocola zie (helemaal die oranje van Tony Chocolony met zeezout en caramel – die ze hier in Portugal helaas niet hebben) dan moet hij gewoon op…
2
Ik ben een natuurmens. In de grote stad word ik echt ongelukkig, maar in de bergen, bij een mooi meer of aan het strand ben ik helemaal gelukkig.
3
Ik ben liever lui dan moe ;-). Ben je mij kwijt? Kijk dan eens in die lekkere stoel, die zachte bank of het kleed onder de olijfbomen. Zzzzz...laat mij maar mijmeren en dromen.
Omdat ik zelf heel veel heb ervaren én geleerd in mijn unschool-reis weet ik hoe het is om aan het begin van jullie unschool-avontuur te staan.
Ik weet van het verlangen, het plezier, de twijfel en onzekerheid. Maar ik weet ook hoe je weer verder kan gaan! Ik gun jou net zo'n fijn leven als ik heb. Een leven samen met je kind(eren) waarin jullie je vrij voelen om te doen wat goed is voor jullie. En waarin jullie samen lol hebben en jij vol zelfvertrouwen in het leven staan.
Ik begeleid je daar super graag mee!
Wil je bespreken wat ik voor jou kan betekenen? Of heb je een andere vraag?
Neem dan contact op via onderstaand formulier!
Neem contact met ons op